In augustus schreef ik in mijn blog ‘Besefmoment’ over het grote geluk dat je als gezin, maar ook als individu mag ervaren als alles in je leven ‘klopt’: je hebt onderdak, een baan, een liefdevol gezin, maar bovenal zijn we allemaal gezond. Gezondheid die niet vanzelfsprekend is en er zeker niet altijd voor zorgt dat een gezin kan leven als een gezin…Ik heb mijn dochtertje van zes destijds verteld over Gijs en wat zijn visie op het leven en daarmee zijn nalatenschap is. Diep onder de indruk was ze en ze moedigde me aan vooral aandacht voor Gijsje Eigenwijsje te vragen.
We zijn nu een aantal maanden verder en met deze blog in het vooruitzicht leek het me een goed moment eens bij haar te peilen hoever haar actieve kennis over Gijs reikt. Zijn naam deed in eerste instantie geen belletje rinkelen, na mijn uitleg kon ze het verhaal zo oplepelen. En hoewel zij pas zes is, opende ze wel mijn ogen: ‘roem is vergankelijk’ en ‘uit het oog is vaak ook uit het hart’. Het geeft maar weer aan dat wij als bloggers, maar ook de sponsors en alle mensen die Gijs een warm hart toedragen nooit klaar zullen zijn met hun missie Gijs’ levenswerk in stand te houden. Nooit klaar zullen zijn met zoeken naar ‘airtime’. Nooit klaar zullen zijn met vechten. Op een positieve manier welteverstaan.
Het houdt niet op bij de talloze marketingactiviteiten en prachtige initiatieven. En dat is aan de ene kant vast wel eens een moedeloze zucht waard, aan de andere kant brengt het zoveel prachtige, krachtige en menselijke eigenschappen boven: we doen het samen, we zijn strijdbaar, we zijn sterk, we zijn een, we zijn de wereld voor onszelf en een ander, we zijn Gijs….
Mijn dierbaren, kennissen en vrienden weten dat ik schrijf voor Gijs. Ze weten wie hij is en hebben mijn vorige blog met liefde en respect gelezen. Maar zoals ik al zei: we zijn de wereld en die is nog zoveel groter! Dus kom maar op Alpe d’Huez, marathon Rotterdam, Vestingloop en Iron Man. Kom maar op collega’s, bedrijfseigenaren, BN’ers en netwerkers. Dit jaar zijn er geen grenzen! – maar wel eerst ‘even’ trainen 😉
Informatie over Jessica
Ik ben Jessica, moeder van Frédérique van zes. Via een oud-klasgenoot maakte ik kennis met Stichting Gijsje Eigenwijsje, vol bewondering volg ik hun ontwikkeling. Wat fantastisch dat zoveel mensen zich inzetten om Gijs’ laatste wens te eren en anderen dat mooie geluksmoment te gunnen. En dat voor ons inzichtelijk maken. Bedankt Nicole, Wim en Bart, voor die eyeopener die soms toch nodig is.
