Blog

Belofte maakt schuld

By 16 juli 2018 No Comments

Sinds de oprichting van Stichting Gijsje Eigenwijsje zet ik mij jaarlijks in voor deze stichting. Dit doe ik op verschillende manieren. Één ervan is dat ik mij minimaal 1 keer per jaar op een sportieve manier inzet voor “de wens van Gijs”.

Meestal gebeurt dit door een sponsoractie tijdens het golfen, waarbij ik familie, collega’s, vrienden en kennissen vraag mij uit te dagen tijdens de golfcompetitie of andere golfwedstrijd. Door privé omstandigheden heb ik dit jaar niet in een vast competitieteam gespeeld en daarmee had ik eind 2017 ook geen sportieve doelstelling voor 2018.

Tót het moment dat ik op 11-11-2017 een feestje gaf ter gelegenheid van mijn 50e verjaardag. In mijn enthousiasme – en ja, ook onder invloed van een kleine alcoholische versnapering – heb ik toegezegd dat ik dit jaar de 5 km zou gaan hardlopen tijdens de Run4Gijsje. Deze vindt jaarlijks plaats tijdens de Tilburg Ten Miles. En nu denk je misschien: “Ja, en? Vijf kilometer, dat is toch niet zó bijzonder?” Maar voor iemand die eigenlijk alleen maar hardloopt tijdens een enorme regenbui, van zijn auto naar de voordeur, is 5 km een behoorlijke afstand.

Een aantal weken geleden ben ik ook al gestart met het versterken van de algemene lichaamsspieren. Dit doe ik door 20 minuten per week te trainen met EMS, oftewel Electrical Muscle Stimulation. Kort gezegd: je hebt een pak aan met ‘stroomgeleiders’ en terwijl je allerlei (kracht)oefeningen doet, krijgen je spieren een elektrische lading. Deze helpen je spieren te versterken. Ik kan zeggen dat het behoorlijk intensief sporten/werken is en niet bedoeld voor “watjes”. Maar goed, tijdens één van deze trainingen heb ik een kleine spierblessure in mijn lies opgelopen. Waarbij mijn planning om te starten met hardlopen natuurlijk volledig in het honderd loopt. Ach, ten tijde dat ik dit schrijf, heb ik nog 8 weken voordat de grote dag aanbreekt.

Vanmorgen was het zo ver. Ik heb mijn hardloopkleding en schoenen gepakt en aangetrokken. Armband voor mijn telefoon uit de verpakking gehaald en de app opgestart die mij gaat helpen om vooral door te gaan tijdens mijn training. Want ja, aan de spullen zal het niet liggen, die zijn allemaal aanwezig. Hahaha Langzaam aan gestart en mijzelf keurig aan het schema gehouden, die de aardige mevrouw op de app mij aangaf. Af en toe nog even een compliment tussendoor, omdat ik zo lekker bezig was.

En na 25 minuten zat de eerste training erop. (vervolgens nog eens 25 minuten gewandeld, omdat ik de verkeerde kant op was gelopen!) Ik heb er alle vertrouwen in dat ik het nog ga redden. Want ik ben geen watje! En zeker niet als het gaat om de inzet voor mijn grootste held, GIJS! Want als er iemand geen watje was en heeft door geknokt, zolang hij kon, dan was het Gijs wel. Al moet ik die 5 km kruipend afronden en word ik voor de finish al ingehaald door de winnaar van de 10 Miles (die een paar uur later start) en zal ik niet officieel worden meegenomen in de einduitslag, die eindstreep ga ik halen! En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik hoop dat die 5 km wel mee gaat vallen. Al lijkt het nu nog een persoonlijke marathon. ????

En ik zie het maar van de positieve kant; mocht ik er 4x zo lang over doen dan vooraf verwacht, dan heb ik voor volgend jaar alvast een doel. Minimaal 3x zo lang erover doen, haha. En met mijn gele Run4Gijsje shirt doe ik er dan wel alles aan om uitgebreid de tijd te nemen om de naamsbekendheid van Gijs zijn stichting te promoten. En wanneer je dat doet; Jezelf belangeloos inzetten voor dit goede doel, op welke manier dan ook, dat maakt sowieso dat je geen watje bent.

Nee, voor mij ben je dan allemaal, stuk voor stuk, een held! Een held die zich inzet voor onze allergrootste held, Gijs!En daarom vraag ik het via deze weg ook maar aan jou: Loop of wandel jij het eerste weekend van september ook mee? Meld je dan aan via de website voor de Run4Gijsje. En laten we zorgen dat er meer dan 700 gele helden meelopen. Ieder in hun eigen tempo, maar allen met hetzelfde doel! En loop je niet mee, dan hoop ik dat je langs de kant staat en ons toeschreeuwt en stimuleert om die eindstreep te halen.

Alvast bedankt hè! En tot 2 september. ????

Met sportieve groet,

Jan

Laat een reactie achter