Oostenrijk, een bijzonder land waar voor ons gevoel alles klopt. Mooie omgeving, vriendelijke mensen, lekker eten, alles schoon en fris, geen rommel en ga zo maar even door. Oostenrijk was al ons favoriete wintersportland, maar heeft nu ook in de zomer ons hart gestolen. Ook voor de kinderen was alles top geregeld.
Trainen voor de Run4Gijsje
Nu moet ik vertellen dat Oostenrijk ook een loopje met me heeft genomen. We gingen de laatste twee weken van de zomervakantie en zouden 3 september terugkomen. Een dag voor de Tilburg Ten Miles, waar de Run4Gijsje tegenwoordig een groot onderdeel van uitmaakt. Ik wilde in Oostenrijk gaan trainen voor de run, maar dat viel nog niet mee. Veel hoogteverschil en zoveel andere dingen te doen, dat ik zeker de eerste week weinig gedaan heb.
Kracht door Gijsje Eigenwijsje
De tweede week werden we helaas verrast door een droevig bericht van een lieve kennis van ons. Door dat bericht kreeg ik enorm de drang om iets te gaan doen, om het gevoel van machteloosheid enigszins te verdrijven. Ik trok mijn Gijsje Eigenwijsje-shirt aan en kreeg meteen een gevoel van kracht. Sportbroek en hardloopschoenen erbij aan en hop, de bergen in. Even mijn hoofd leegmaken en mijn gedachten laten gaan. Normaal gesproken gaat dat goed, maar nu was het alsof ieder moment een soort fotoafdruk achterliet.
Vijf kilometer rennen door Oostenrijks landschap
Het eerste deel van mijn run liep langs de prachtige rivier de Drau. Er liggen veel keien in het water, groot en klein. De ene glinstert, de andere is glibberig. Vervolgens kwam er een spoor op mijn weg en moest ik een hindernis nemen. Daarna een stukje door het gezellige dorp, met al die vriendelijke mensen. De zon scheen fel en de eerste berg op mijn route was dan ook een hele klim. Het was stil op de berg en het rook er heerlijk. Na ongeveer twee kilometer begon de daling. Ik heb ongeveer vijf kilometer gerend en dat was voor dat moment genoeg. Daarna zag ik mijn gezin weer en had ik fijn contact met vrienden.
Route als een verhaal
Terug op de camping zag ik mijn route als een verhaal. Een verhaal over mensen die te maken hebben met een dierbaar persoon met een ziekte of ander leed. De start verbeeldde dadendrang, de rivier zag ik als de kracht waar mensen tegen vechten en hoe mensen hun dierbaren verzorgen. De keien staan voor power en voor hobbels waar je mee te maken krijgt. Het spoor was een van de hindernissen die mensen in zo’n situatie moeten nemen. De berg staat voor alle dingen waar mensen in zo’n situatie als een berg tegenop zien. Het dorp met de vriendelijke mensen vormde de vrienden, familie en kennissen waarvan ze veel warmte ontvangen. En het dal spreekt voor zich: daar moet je uit zien te klimmen.
Emoties, verhalen en herinneringen delen
Het grote verdriet rondom een droevige situatie zul je nooit kunnen wegnemen, maar wat is het fijn om emoties, verhalen en herinneringen te kunnen delen met familie en vrienden. Al is het maar een schouder om op uit te huilen of een fijne aanraking. Op het bankje op de camping in Oostenrijk dacht ik ook aan Gijs. Wat een kracht heeft deze jongen samen met zijn familie en vrienden gehad. En wat voor stappen hebben ze gemaakt. Gijsje Eigenwijsje is inmiddels uitgegroeid tot een geweldige organisatie, met maar liefst twee huizen om gezinnen met een ziek kind een onvergetelijke vakantie te bezorgen. Fantastisch, maar tegelijkertijd ook heel erg verdrietig.
Gijs is een ster die blijft stralen
De laatste avond van onze vakantie in Oostenrijk was de hemel helder en waren er wel duizenden sterren te zien. Ik was ontroerd, zoiets moois had ik nog bijna nooit gezien. Het was alsof ik de sterren aan kon raken. Op mijn telefoon staat de app Sky View, waarmee je de namen van sterren te zien krijgt. Maar deze avond waren er zoveel sterren, dat mijn telefoon ze niet allemaal kon traceren. Voor mijn gevoel stonden er een paar heel bijzondere sterren aan de hemel en daar is Gijs er zeker een van. Een ster die blijft stralen, door de grote kracht van Gijs en door zijn stichting Gijsje Eigenwijsje.
Ik ben Marian de Leeuw en woon al sinds mijn geboorte in Alphen.
Ik heb een lieve man Andre en twee heerlijke kinderen Sem en Naud.
Ik werk in Baarle-Nassau bij Bolscher en Smits Netwerknotarissen en doe vrijwilligerswerk voor Stichting Erbij.
De Stichting Gijsje Eigenwijsje draag ik een heel warm hart toe.
Ik voel me heel rijk met al mijn lieve maatjes om me heen.
